برخورد دوگانه با تروریستان و دهشت‎افکنان

شب سه ‎شنبه، 130 نفر باشنده ولایت تخار و بدخشان که از کابل عازم ولایت شان بودند از سوی گروه طالبان ربوده شدند. براساس، سخنگوی والی کندز  تعداد این افراد به 130 تن می رسد. محمود دانش، سخنگوی والی کندز  گفته است که گروه طالبان دوازده تن از مسافران ربوده شده را کشته ‎اند. گروه طالبان در حالی دست به چنین اقدامی می زند که حکومت افغانستان در نشست شورای امنیت به نیروهای امنیتی کشور دستور داده است تا با تمام نیرو گروه داعش را سرکوب و نابود سازد. با این حال، سخنی در برخورد نیروهای امنیتی با گروه طالبان به میان نیامده است. برخورد حکومت با گروه های دهشت ‎افکن و تروریست دو گانه است. این دوگانگی برخورد ناشی از چیست؟ چرا حکومت میان گروه داعش و گروه طالبان تفاوت قائل می شود؟
از سال 1389، زمانی که شورای عالی صلح از سوی حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان تأسیس شد از گروه طالبان همواره دعوت شده است که به حکومت بپیوندد و دست از جنگ بردارد. در این سال ها، برخورد حکومت با گروه طالبان نیز نرمتر شده است. این گروه کمتر از سوی نیروهای امنیتی سرکوب و مورد تعقیب قرار گرفته ‎اند. در مقابل اما، گروه طالبان پاسخ روشن و شفاف به حکومت افغانستان داده ‎اند. آن ‎ها همواره مصالحه و مذاکره با حکومت افغانستان را رد نموده است و یا با تعیین پیش شرط راه گفتگو و مصالحه را بسته ‎اند. مسئله اما، تنها به پاسخ منفی گروه طالبان به دعوت حکومت افغانستان خاتمه نمی یابد بلکه این گروه تلاش نموده است که قلمرو بیشتری را تحت کنترل خود در آورد.
گروه طالبان، بعد از رسانه ‎ایی شدن خبر مرگ رهبر شان حملات خود را در سراسر افغانستان افزایش داد. آن ‎ها موفق شد که کنترل ولایت کندز  برای مدنی در اختیار بگیرد. تعدادی از ولسوالی های ولایت هلمند را نیز در اختیار گرفت و هم اکنون جنگ شدید در این ولایت میان نیروهای امنیتی و گروه طالبان جریان دارد. دندغوری و دند شهاب الدین در زمستان گذشته از کنترل گروه طالبان خارج شد اما، آن ها یکبار دیگر وارد این ولایت شده ‎اند و مزاحمت های جدی برای نیروهای امنیتی و مردم محل به وجود آورده ‎اند. نیروهای امنیتی کشور را سرخ کوتل را به محاصره در آورد. در غزنی و بسیاری از ولایت های دیگر نیروهای امنیتی کشور با این گروه می جنگد.
گروه طالبان بارها حملات دهشت ‎افکنانه در سراسر افغانستان انجام داده است. حملات انتحاری چندی پیش این گروه در کابل بیش از 300 کشته و زخمی بر جای گذاشت. در حالی که گروه داعش تا هنوز حملات دهشت ‎افکنانه به پیمانه گروه طالبان انجام نداده ‎اند. این بدین معنی نیست که گروه داعش سرکوب و نابود نشود. بلکه بدین معنی است که تفاوتی میان گروه طالبان و داعش وجود ندارد که حکومت افغانستان برخورد دوگانه با این دو گروه تروریستی و دهشت ‎افکن می کند.
گروه داعش ماه عقرب سال گذشته هفت نفر از مسافران هزاره را سر بریدند. دهشت ‎ناک ‎ترین کاری را که گروه داعش تا هنوز مرتکب شده است همان مورد است. اما گروه طالبان تا هنوز بارها مرتکب چنین اعمال ضد حقوق بشری شده ‎اند. گروه داعش اگر سر هفت نفر غیر نظامی بی گناه را بریده ‎اند. گروه طالبان جان دوازده نفر غیر نظامی و بی گناه را گرفته ‎اند. اگر به لحاظ کمی این دو را مقایسه کنیم بدون شک، گروه طالبان رفتاری خصمانه ‎تری را مرتکب شده ‎اند. به همین خاطر، تمایز و تفکیک این دو گروه از همدیگر به منظور رفتار دوگانه کاری اشتباه است. حکومت باید همان سیاست را که در قبال گروه داعش روی دست گرفته ‎اند باید همان گروه سیاست را در قبال گروه طالبان نیز اعمال کند.
بعد از حمله خونین گروه طالبان در کابل که منجر به کشته و زخمی شدن بیش از 300 شهروند کشور شد رئیس جمهور غنی گفت که ما اراده کشتن شما را نداشتیم شما ما را مجبور کردید. این سخن رئیس جمهور این امیدواری را به وجود آورد که گروه طالبان سرکوب خواهد کرد. اما، نشست فوق ‎العاده رئیس جمهور با نمایندگان مجلسین در ششم ثور سال جاری رئیس جمهور برخی از گروه طالبان را دشمن مردم افغانستان خواند. این سخن رئیس جمهور به معنی آن بود که حکومت همچنان برای سرکوب گروه طالبان اراده سیاسی ندارد. زیرا، تفکیک میان برخی از گروه طالبان که دشمن است و برخی دیگر که دشمن مردم افغانستان نیست دشوار است. برای نیروهای امنیتی که در میدان جنگ می رزمند دشوار است که طالب خوب و بد را تشخیص دهد. واقعیت امر این است که گروه طالبان به صورت هماهنگ و منسجم علیه نیروهای امنیتی کشور می جنگد. هیچ شاخه ‎ای گروه طالبان تا هنوز حاضر به گفتگو و مصالحه نشده است. حتی گروه منشعب طالبان به رهبری ملا رسول گفته است که در صورت با حکومت افغانستان وارد گفتگو می شود که نیروهای بین المللی از افغانستان خارج شود. این همان پیش شرطی است که جریان اصلی گروه طالبان قبلا آن را بیان داشته بود. بنابراین، طالب خوب و بد وجود ندارد و همه شان دشمن مردم افغانستان است.
در وضعیت کنونی، دشمن اصلی حکومت افغانستان داعش و دیگر گروه های تروریستی نیست. بلکه دشمن اصلی حکومت افغانستان گروه طالبان است. هیچ یک از گروه های تروریستی دیگر، قادر به تصرف و به کنترل در آوردن مناطقی از افغانستان نبوده است. هیچ یک از گروه های تروریستی غیر از گروه طالبان قادر به راه اندازی حملات گسترده علیه نیروهای امنیتی کشور نیست. خطر اصلی از سوی گروه طالبان است. زمزمه های سقوط حکومت که اگر هر از چند گاهی از رسانه ‎های مختلف به گوش می رسد ناشی از تهدیدات گروه داعش و یا دیگر گروه های تروریستی نیست. تهدید اصلی که متوجه سقوط حکومت افغانستان است از جانب گروه طالبان است. به همین خاطر، گروه طالبان اصلی ترین دشمن مردم و حکومت افغانستان است. حکومت به جای سیاست دوگانه با گروه های تروریستی بهتر است که با دشمن اصلی خود برخورد سختگیرانه ‎تر داشته باشد.
تا زمانی که حکومت سیاست خود را در قبال گروه طالبان تغییر ندهد و این گروه را به عنوان دشمن اصلی خود نپندارد احتمال رویداد های خونین در کشور بیشتر می رود. مسافران بیشتری در مسیر راه ‎ها مورد آزار و اذیت قرار می گیرد و یا حتی جان خود را از دست می دهد. برای این مهم لازم است که مردم بر حکومت فشار آورد تا سیاست خود را در قبال گروه طالبان تغییر دهد.
بنابراین، سیاست حکومت در قبال گروه طالبان که رفتار مشابه گروه داعش دارد قبال درک نیست. مگر اینکه رفتار نخبگان در رأس قدرت را در چارچوب قومیت درک کنیم. جدا از این مورد، چارچوبی برای درک و فهم رفتارهای حکومت و نخبگان حاکم در رأس قدرت وجود ندارد. برای تغییر رفتار حکومت با گروه طالبان لازم است که مردم بر حکومت فشار آورد تا سیاست خود را در قبال گروه طالبان تغییر دهد.